به نقل از ویلی برانت در کتاب « پیوند با آزادی »:
« ... ضمن یک سفر مطالعاتی به در ورودی یک کارخانه رسیدم. سگی که زنجیرش کرده بودند شروع به پارس کردن نمود. زنجیرش را میکشید و چنان جست وخیز میکرد که گویی اگر زنجیرش را پاره کند، مرا تکه تکه خواهد کرد. زنجیر پاره شد و سگ جست بزرگی به سوی من زد. اما ناگهان با حالت ترس آرام گرفت و از پارس کردن باز ایستاد. به نظر میرسید که لحظه قدرت، بدون داشتن برنامه او راگیج کرده است. اوبه خودش اطمینان نداشت. کوچکترین فکری درباره اینکه پس از زنجیر گسستن چه باید بکند به مغزش راه نیافته بود. نمی دانست چه باید بکند و از کجا شروع کند.»
داستان ایران ماست
سگی که زیاد پارس می کنه؛ کم گاز میگیره
پاسخحذفبیایید سگهایمان را نبندیم آنها را تربیت کنیم!
پاسخحذف