واسم ازین اس.ام.اس های مسهل فرستاد
که:
بیچاره قلوه سنگی که از دست
کودکی به سوی پرنده ای پرتاب می شود. مانده بر سر دو راهی، دل کودک را بشکند یا بال پرنده را.
منم جو گیر شدم، واسش فرستادم:
اگه اون بچه ای که پرنده ها
رو با سنگ میزنه رو گیر بیارم که از کون دار میزنمش. ریدم تو دلش
